Satpal Singh sabahleyin dışarı adım attığında, ilk gördüğü şey, pırıl pırıl parlayan traktörü.

Yeşil devrimle gelen kanser

 

Satpal Singh sabahleyin yatak odasın kapısından dışarı adım attığında ilk gördüğü şey, üzerinde tek bir toz parçasının bile olmadığı, pırıl pırıl parlayan traktörü.

Evinin tam orta yerinde inşa edilen garaja geceleri iyice yıkanıp silindikten sonra yerleştirilen traktör, evin en gözde yerinde duruyor.

Traktörün, Pencap'ı Hindistan'ın en zengin tarım bölgesi yapmasının bir işaret bu aslında.

Satpal Singh'in ön bahçesinde beş altı inek hayatlarından memnun geviş getiriyor.

Ama bu cennete benzeyen topraklarda her şey öyle güllük gülistanlık değil.

Pencap'taki tarım uygulamaları hakkında sorular soruluyor bu günlerde.

Dünya gıda stoklarındaki bunalım gündemden düşmezken o yörelerde sorulanlara gelince...

Satpal'ın babası genç yaşında, 1999 yılında kanserden öldüğü zaman kimse, 1970'li yıllardan bu yana yöredeki tarım alanlarını refaha kavuşturmuş olan teknolojiden şüphelenmemişti.

Haşere ilaçları

Yeni tohum çeşitleri, haşere öldürücüler ve kimyasal gübreler kesinlikle verimi artırdı. Buna yeşil devrim dediler o zaman...

Ama bugün ineklerin yediği yiyecekler ile ürettikleri sütte yüksek düzeyde haşere öldürücü kalıntıları var.

Satpal'ın ineklerinin ve ailesinin içtiği suda da yine yüksek düzeyde haşere öldürücü kalıntısı bulunmuş.

Satpal hem başarılı bir çiftçi hem de köyde yarı zamanlı sağlık koordinatörü olarak çalışıyor.

Hepsinde şöyle veya böyle sağlık sorunu olan ve haşere öldürücü spreyleri kullanmaktan sonuçlandığını düşündükleri ölümlere tanık olan kişilerle tanıştırdı beni.

Hepsi de o civarda yaşayan çiftçiler bunlar.

Dünyanın başka yörelerinde olduğu gibi buradaki sorun da, yeni tohum türlerinin yüksek verimine karşılık haşere öldürücülerin bir türlü etkin olamaması...

Organik tarımın adı yok

Kansere yakalanmış bir yaşlı çiftçi bana, buğdayına haşere musallat olmasını önlemek için neredeyse gece gündüz tarlalarına haşere öldürücü sıktığını söyledi.

Haşere öldürücü spreylerin kutuları üzerinde nasıl kullanılmaları gerektiği yazıyor.

Çiftçilerin üzerlerine koruyucu elbise giymeleri ve yüzlerine maske takmaları gerektiği bu talimatlarda açıkça belirtiliyor.

Ama buralı çiftçiler koruyucu elbiseler giymedikleri gibi tavsiye edilen miktardan çok fazla haşere öldürücü kullanılıyorlar.

Kansere neyin sebep olduğu konusunda eskiden beri hep bir anlaşmazlık vardır.

Ama Patiala kentindeki Pencap Üniversitesinde yapılan son araştırma yaş, alkol tüketimi, sigara gibi kanserin diğer olası faktörlerinin değil; kullanılan haşere öldürücü spreylerin kansere yol açtığı sonucuna vardı.

Çiftçiler bana, 1970'li yıllarda böyle mahsulün artmasına yol açan tohumları hazırlayan bilim adamlarının şimdi kendilerine yeniden yardım etmesini istiyor.

Daha fazla sprey kullanmalarına rağmen mahsulün azalmasından yakınıyorlar.

Dünyada petrol fiyatları arttığı için kimyasal gübre fiyatlarının artması da bir başka şikâyet kaynağı.

Kimse organik tarım diye bir şey duymamış.

Komşu Pakistan'da yerel televizyon haberlerinde her gece değirmen sahipleriyle ve çiftçilerle mülakatlar yapılıyor, unun piyasa fiyatı sürekli izleniyor.

Polis halkın evinde un depolamasını önlemek için müdahale bulunuyor, karneler hazırlanıyor, Dünya Gıda Programı, yeterince yiyecek bulamayanların sayısının 77 milyona, Pakistan nüfusunun yarısına ulaştığını haber veriyor.

Dünya Gıda Programı yiyecek fiyatlarındaki artışın dünyadaki en yoksul halkları etkilediğini, Pakistan'dan çok daha yoksul ülkeler olduğunu vurguluyor.

Bunun siyasi sonuçlarını da şimdiden görmek mümkün.

Kuzeyde Taleban ve el Kaide'ye destek artmaya devam ediyor.

Hükümet, yeterince gıda sağlamadığı için suçlanıyor.

Sınrın ötesinde Afganistan'da daha çok yakınlarda, gıda fiyatlarının artmasında suçun Amerikanın öncülüğündeki işgale yüklendiğini kendi kulaklarımla duydum.

Şimdilerde tüm yörede en çok konuşulan radikal çözüm yolu hükümetin çiftçilere doğrudan destek vermesi, sübvansiyonların, yolsuzluk yapılmadığı sürece yararlı olabileceği...

Malawi örneği göz önünde tutulursa gerçekten bunun yararlı olabileceğini söylemek mümkün.

Kim bilir belki açlığı yenmeyi başaran bazı ülkeler şimdi zorda olanlara yol gösterebilir.

 

 

(BBC)