Çok sayıda buğdaygil türü, başak şeklinde, son derece dekoratif, çeşitli görünümlerde çiçeklenmeler oluşturur. Özellikleri çok farklı olmasına rağmen, örneğin bitkinin boyunu belirleyen başakların formları gibi, üretimleri ve kullanılışları çok benzerlik gösterdiği için, burada tek başlık altında ele alınacaklardır.
AGROSTIS NEBULOSA
30-
Dikkat çekici özelliği: Bitkinin hafifliği ve zarifliğidir.
AGROSTIS PULCHELLA
Çiçeklenmesinin duruşuyla ve tek yıllık bir bitki olmasıyla, Agrostis nebulosa’nın komşu türüdür. Fakat boyutları farklılık gösterir (boyu sadece 15-
Üretimi: Kolaydır.
1) Tohumları Nisan – Mayıs aylarında toprağa ekilir ve 5 ya da 8 cm’lik aralıkla seyreltmesi yapılır. Çiçeklenme Temmuz – Ağustos aylarında olur.
2) Tohumların Eylül'de toprağa ya da fideliğe ekilmesi de mümkündür. Fidelikte ekildiyse, küçük tutamlar halinde, korunaklı bir alanda şaşırtmaları yapılır; fideler Mart – Nisan aylarında 20 cm’lik aralıklarla toprağa dikilir. Çiçeklenme Mayıs – Haziran aylarında olur.
Uygulama alanı: Kuru çiçek buketlerinde kullanılır. Bu nedenle, çiçek saplarının tohumlar oluşmadan toplanması ve baş aşağı tutularak kurutulması gerekir.
BRIZA MAXIMA
Brİza medİa
30-
Dikkat çekici özelliği: Koçanlarının hafifliği ve zarifliğidir.
Toprak ve ışık isteği: Her çeşit serin toprakta ve güneşli ortamlarda yetişir.
Üretimi: Nisan – Mayıs aylarında doğrudan toprağa ekilir.
Uygulama alanı: Tamamen olgunlaşmadan önce toplandıklarında kolayca kururlar. Acroclinium, impatiens ve statice’lerle bir arada, uzun süre dayanabilen, çok güzel kuru çiçek buketleri oluştururlar.
FESTUCA GLAUCA
Uygulama alanı: Bu bitki, genellikle renk lekeleri oluşturmak amacıyla bordürlerde kullanılır. Tutamların formunun ve güzelliğinin bozulmaması için, çiçek kurulları belirir belirmez kesilmelidir.
PENNISETUM
CORTADERIA SELLOANA
Cortaderia selloana, çok iri boyutlarda, çok yıllık güçlü tutamlar oluşturan, dar, uzun, dişli, çok keskin yaprakları olan bir bitkidir. Yaprakların arasından
Bu mükemmel bitki Güney Amerika kökenlidir. Farklı boyutlarda, pembe sorguçlu çeşitleri vardır. Çiçeklerinin erkek ve dişi organları taşımak gibi bir özellikleri vardır. Dişi olanları, uzaktan bakıldığında, en güzel başakları oluşturur. Fideliklerde uzmanların kök ayrımı yoluyla ürettikleri bunlardır.
Dikkat çekici özelliği: Büyüleyici vejetasyonundur. Çiçek kurullarının zarifliği de diğer bir çekici özelliğidir.
Toprak ve ışık isteği: İyi drene olmuş, verimli toprakları, korunaklı ve güneşli ortamları sever. Aşırı nemden hoşlanmaz.
Üretimi: Çoğaltılmaları, ilkbaharda kök ayrımı yoluyla gerçekleştirilir. Bitkinin gelişimi hesaba katılarak, dikimler genellikle tek başına konumlandırılarak gerçekleştirilir. Soğuk havalar başladığında, sapları dipten kesilir ve bitkiler temizlenir. Daha sonra yaprakları bir araya getirilerek ve ortaları kuru yapraklarla doldurularak bağlanır. Tümü, suları kökten uzağa atacak bir plastik kaplamayla çevrelenir. Bu bitki soğuktan daha çok neme katlanamaz. Mart – Nisan aylarında, vejetasyonun başlama döneminde bu kaplama kaldırılır. Yerine yenilerinin gelişebilmesi için, yaşlı yapraklar toprak hizasında kesilir.
Uygulama alanı: Çim alan üzerinde ya da bir bitki yastığında tek başına kullanılan bir bitkidir (gelişimi için yeterli alanın önceden düşünülmesi gerekir). Büyük alanlarda, üçlü, beşli gruplar halinde de kullanılabilir. İpeğimsi sorguçlar, tam olgunlaşmadan kesilip, baş aşağı bir şekilde gölgede kurutulduklarında, kuru çiçek buketlerine dahil edilebilir.
LAGURUS OVATUS
SETARIA PUMILA
SETARIA MACROCHAETA
Üretimi: Çoğu türü tüylü tohumlar içerir. Çok küçük olduklarından, birbirlerine karışırlar ve ayırmak oldukça güçtür. Tohumları tercihen Nisan'da, cam örtü altında, toprak bir saksı ya da küçük bir kasaya ekilir. Toprak karışımının, üçte bir oranında turba, kum ve çürük toprağından oluşması gereklidir.Tohumları mümkün olduğunca düzenli dağıtılmalı ve üzerleri
Büyük ve tüysüz tohumlu türler doğrudan toprağa ekilebilir fakat Nisan sonunda fideliğe ekilip, Mayıs'ta yukarıda anlatıldığı gibi toprağa alınmaları daha doğru olacaktır.
Uygulama alanı: Hüzünlü bir duruşa sahip ve önemli bir gelişim gösteren bazı türler, çalı ve çok yıllık çiçeklerle oluşturulan bordürlerde ya da çim alan üzerinde tek başlarına yer alır (Pennisetum, setarıa).
Her durumda, bu bitkilerin çiçek kurullarının asıl kaderleri, kurutularak kullanılmalarıdır. Kuru çiçeklerle oluşturulan buketlerde tek başlarına ya da diğer bitkilerle birlikte kullanılırlar (Acroclinium, Staticce, Cucurbita pepo, Xheranthemum, Zea mays, Physalis, Lunarıa).
Çiçek kurulları, başaklar tamamen geliştikten sonra, fakat onu oluşturan küçük çiçekler henüz açılmadan önce toplanır. Bu çiçeklerin birkaç tanesi, etaminlerini göstermeye başladığında (bunlar genellikle başağın dip kısmındakilerdir) başaklar kesilmelidir.
Saplar, sıkıştırılmadan, küçük demetler halinde birleştirilir ve etrafları, tozlanmaktan korumak amacıyla, kağıttan bir külahla çevrelenir.Her demet, havadar ve mümkünse karanlık bir ortamda, baş aşağı asılarak, tamamen kuruyana kadar bekletilir. Ardından, kullanılıncaya dek karton kutuda saklanır.